Bindingskracht

De laatste keer bij het spel met de dobbelstenen had ik hem flink bij de neus genomen. Sindsdien waren wél de regels aangescherpt, maar hadden we het niet meer gespeeld.
Onverwachts lag er die avond één dobbelsteen op het aanrecht. Zelf had ik al nagedacht wat we konden doen nu de kinderen logeren waren. Blijkbaar had David vergelijkbare ideeën. Ik behoefte geen verdere aanmoediging.

Vlug informeer ik nog naar de regels bij het dobbelen. Volgens David is alles als vanouds. De even getallen zijn in principe voor hem en de oneven voor mij. Dobbelsteen nummer 1 wordt gebruikt om te zien wie er daadwerkelijk gaat gooien. Dobbelsteen nummer 2 is nog altijd de meest ingewikkeldste steen, die vergezeld gaat met de bekende, ongewijzigde definitie:
1: Joker vrouw / 2: douchen / 3: verwennen
4: masseren ontspannend / 5: masseren intiem / 6: Joker man
Dobbelsteen 3 bepaalt wie aangeeft hoe en/of wat. De laatste worp beslist wie de actieve partij is.
Met genoegen denk ik terug aan de laatste keer. Na het gooien van mijn joker had ik op het briefje spontaan een 'weekje Grand Canaria' ingevuld. Door de aangepaste regels is dat nu niet meer mogelijk. Ieder voorstel mag niet (veel) langer dan een uur duren.

Ik houd er alvast rekening mee dat het ditmaal best wel eens mijn beurt kan worden. Direct komen de prikkels weer boven als ik terugdenk aan de voorlaatste keer. Hoewel David had gegooid, belandden we samen onder de douche, waarbij ik mocht bepalen wat er gebeurde. Vooral het scheren van zijn gezicht was super spannend geweest, zowel voor mij als voor hem. Eigenlijk was het best knap dat David mij zo volledig durfde te vertrouwen.

Vlak voor me ligt het door David ingevulde papiertje, nadat hij zijn joker gooide.
Dobbelsteen 3 levert de 5. Bijna slaak ik een zucht van verlichting. Het is een hele geruststelling dat ik straks kan aangegeven hoe het voorstel wordt ingevuld. Ik vind het prima om daarbij de passieve partij te zijn.
De laatste dobbelsteen belooft een uitgebreide verwennerij door David.
Voor mij is het een heerlijk voorspel om te proberen David zover te krijgen om alvast een tipje van de sluier op te lichten. Door het geheim van het nog altijd dichtgevouwen papiertje groeit als vanzelf mijn opwinding. Op de wc vind ik de bevestiging. Mijn lichaam geeft aan dat het nu echt tijd wordt om te achterhalen wat me te wachten staat.

Daar staat het dan, zwart op wit: 'naakt vastbinden'. David had het er wel vaker over gehad.
Tot op heden had ik altijd kunnen tegenhouden. Naarstig zoek ik naar een uitweg, maar zie weinig reële opties.
'Zal ik aanbieden om hem vast te binden?' schiet het nog snel door me heen. De dobbelstenen hadden dit antwoord immers ook kunnen geven. 'David zal er geen genoegen mee nemen,' bedenk ik me.

In de verte zie ik slechts één lichtpuntje in deze door mij niet echt gewaardeerde situatie. Ik mag aangeven op welke wijze David me vastbindt. De herinneringen aan mijn afgedwongen vakantie trekken me uiteindelijk definitief over de streept.
Gedwee neem ik plaats op bed. Door mijn knieën op te trekken zoek ik bescherming voor mijn naakte kwetsbaarheid.
Ik breng mijn polsen tot vlak bij mijn enkels. Het is een hele geruststelling als ik merk dat mijn harde tepels in mijn bovenbenen prikken.

'Je mag me zo vastbinden, met mijn polsen aan mijn enkels vastgemaakt.' Naarstig zoek ik bij David naar teken van teleurstelling. Vergeefs. Hij lijkt er vrede mee te hebben.
Quasi onverstoorbaar wikkelt hij de touwen een aantal maal losjes om mijn polsen. Nog altijd kan ik gemakkelijk ontsnappen. Dan voert hij het laatste eindje van het touw tussen mijn polsen door. Op het moment dat hij het touw strak trekt besef ik dat ik niet meer zelfstandig kan loskomen. Het lukt me nog net om een kreet van verbazing te onderdrukken die de krachtige bondage oproept. In plaats van mijn verwachte weerzin tegen dit spel voel ik wilde prikkels van genot ongegeneerd door me heen trekken.
Ter bevestiging prikken mijn harde tepels opnieuw diep in mijn bovenbenen.

Het touw om mijn enkels versterkt de opwinding die van diep in mijn lichaam ontluikt. Ik probeer het sterk overheersende gevoel te onderdrukken. Dit mag niet, het past niet bij me.
Een extra stuk touw fixeert mijn gebonden polsen aan mijn gebonden enkels. Ik zou me machteloos moeten voelen, weerloos overgeleverd aan mijn opdringerige echtgenoot. Mijn erotische fantasieën om teder aangehaald te worden door een perfecte minnaar passen niet bij het beeld dat mijn gezonde verstand me probeert voor te houden.
Ik kan me niet eens verweren als David een aantal foto's van me maakt.
Vlak voor mijn ogen kleed David zich heel rustig uit. Natuurlijk heb ik wel vaker toegekeken, maar nu is het anders.

Het is opwindend om vastgebonden te moeten toekijken. Het liefst zou ik hem willen aanraken, overal willen voelen.
Zijn fors opgezwollen lid in mijn hand willen drukken en met mijn tong zijn rijkelijk vloeiende voorvocht oplikken.
Ineens heb ik er spijt van dat mijn lichaam voor hem nu niet toegankelijk is.
'David, maak me los. Ik wil je diep in me voelen.' Ik schrik van mijn eigen ondeugd. Zo ben ik normaal zelden.
'Sorry Liz. Je zult moeten wachten. Ik wil je nog niet laten gaan.'
Zijn hese stem staat in schril contrast met de krachtige hartslag die extra schokjes door zijn toch al fors opgezwollen lid stuurt. Duidelijk hoor ik zijn onrustige ademhaling als hij dichter tegen me aankruipt. Zijn anders zo stabiele, strelende handen trillen onrustig, alsof hij voor het eerst met een meisje mag vrijen.
Ik besef dat David het net als ik enorm moeilijk heeft.
Ondanks de touwen probeer ik David de ruimte te bieden om mijn extra gevoelige lichaam op zoveel mogelijk plekjes aan te raken. Ik merk dat mijn borsten te goed zijn weggestopt, zodat David zijn aandacht moet verleggen naar mijn lange, ontblote rug. Speels dwalen vingers over de uitstekende botjes van mijn ruggengraat, om af en toe uit te wijken naar mijn dijen.
Ik voel hoe in reactie vocht uit mijn natte schede omlaag glijdt. Verwachtingsvol zet ik me schrap voor het eerste contact van zijn vingers. 'Toe David, maak me toch los. Ik wil je voelen,' smeek ik opnieuw.

Onverwachts krijg ik zachtjes een zetje, waardoor ik op mijn zij val. Ik voel de warmte van David's lichaam als hij dicht tegen mijn rug aankruipt.
Ik snak naar adem als zijn harde lid in één vloeiende beweging diep naar binnenstoot. Vrijwel direct word ik overstelpt door een heftig, onaangekondigd orgasme, waarin de spanning van het afgelopen uren eindelijk de kans krijgt voor een deel te ontladen.
Ik merk dat David niet meebeweegt. Hij gunt me daarmee alle ruimte om hem ondanks, of juist dankzij, de touwen zo uitgebreid mogelijk te kunnen voelen.

Zijn grote hand vindt nu wel mijn kleine, ferme rechter borst. Zachtjes stimuleert hij de gevoelige omgeving. De speelse, bijna pijnlijke kneepjes in mijn harde tepel zijn een aangename afwisseling. Heel geleidelijk dringt tot me door dat diep in mij zijn penis heel rustig in beweging komt. Ik geniet enorm als zijn eikel telkens weer mijn baarmoeder stimuleert.
Als een intercity, zonder tussenstops, nadert veel te snel een nieuw orgasme. Zonder de touwen had ik het overdonderende geweld misschien nog kunnen beteugelen. Nu kan ik niets anders doen dan er vol overgave aan toegeven.

Opnieuw ligt David roerloos achter me. Even maak ik me zorgen om hem, omdat ik bij hem nog geen tekenen van een opkomend orgasme heb bespeurd. Terwijl hij zich weer roert voel ik dat zijn penis nog altijd hard en stijf is.
Ik probeer vergeefs te achterhalen waarom de touwen me zo in hun greep houden. De wonderlijke bedwelmende betovering die ervan uitgaat heeft me volledig verrast. Totaal overrompeld vraag ik me bijna schuldig af hoe ik David zover kan krijgen om me vaker vast te binden.
'Hoe zal het zijn om ook hem eens vast te binden? Zal hij het wel toelaten?'
Nieuwe prikkels gieren woest door mijn lichaam. Nu is er maar één ding waar ik nog heftiger naar verlang.
Gevangen in de touwen wil ik nog zo'n alles overheersend orgasme voelen.
Speels span ik mijn spieren om hem vol te omsluiten, zodat ik hem nog intenser kan ervaren.
'Kom je dit keer mee ...?' smeek ik hem onstuimig, terwijl ik mijn weer veel te snel opkomende hoogtepunt zo lang mogelijk probeer te onderdrukken.

©Bindingskracht, maart 2013

Terug.